دوره 7، شماره 2 - ( پاییز و زمستان 1402 )
جلد 7 شماره 2 صفحات 88-82 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fazeli F, Sheybani Moghadam F, Ansarimoghadam A, Ranginkaman K. Investigating the Relationship between Clinical, Laboratory, and Radiological Findings in Hospitalized Patients Diagnosed with Xanthogranulomatous Pyelonephritis Referring to Ali Ebn Abitaleb Hospital from 2018-2022. J Res Urol 2024; 7 (2) :82-88
URL: http://urology.umsha.ac.ir/article-1-138-fa.html
URL: http://urology.umsha.ac.ir/article-1-138-fa.html
فاضلی فرامرز، شیبائی‌مقدّم فرشاد، انصاری‌مقدّم علیرضا، رنگین‌کمان کیان. بررسی ارتباط یافته‌های بالینی و آزمایشگاهی و رادیولوژیک در بیماران بستری‌شده با تشخیص پیلونفریت گزانتوگرانولوماتوز مراجعه‌کننده به بیمارستان علی بن ابی‌طالب از سال 1397 تا 1401. مجله تحقیقات در ارولوژی. 1402; 7 (2) :82-88
1- گروه ارولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم‌پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران ، fazeli88@yahoo.com
2- گروه ارولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم‌پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران،
3- گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم‌پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران،
2- گروه ارولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم‌پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران،
3- گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم‌پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران،
چکیده: (727 مشاهده)
سابقه و هدف: با توجه به نرخ بالای تشخیص نامطلوب پیلونفریت گزانتوگرانولوماتوز (XGP) و کمبود آشنایی پزشکان، این پژوهش با هدف تعیین یافته‌های بالینی، آزمایشگاهی و رادیولوژیک در بیماران با تشخیص پیلونفریت گزانتوگرانولوماتوز مراجعه‌کننده به بیمارستان علی بن ابی‌طالب از سال 1397 تا 1401 انجام شده است.
مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه گذشته‌نگر، 23 بیمار با تشخیص XGP در بیمارستان علی بن ابی‌طالب زاهدان بین سال‌های 1397 تا 1401 موردمطالعه قرار گرفتند. تشخیص XGP به‌صورت گذشته‌نگر براساس یافته‌های سونوگرافی کلیه و سی‌تی‌اسکن با توجه به توزیع و وسعت XGP، اندازه کلیه، وجود سنگ‌ها، الگوی ضایعات کلیوی و عدم افزایش کنتراست در کلیه آسیب‌دیده ارزیابی شد. علاوه‌براین، تشخیص موارد پاتولوژیک XGP براساس وجود فرایندهای کانونی یا منتشر باوجود ماکروفاژهای مملو از چربی در یک زمینه التهابی مزمن در کلیه مشخص شد. درنهایت، اطلاعات به‌دست‌آمده توسط نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 26 تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته‌ها:میانگین و انحراف‌معیار سن در بیماران با تشخیص پیلونفریت گزانتوگرانولوماتوز به ترتیب برابر 48.17 و 11.45 سال بوده است. توزیع فراوانی جنسیت در افراد موردمطالعه به‌صورت 18 نفر (78.27 درصد) زن و 5 نفر (21.73 درصد) مرد بودند. توزیع فراوانی علائم بالینی در بیماران با تشخیص پیلونفریت گزانتوگرانواوماتوز به این صورت بود که 21 نفر (91.3 درصد) درد ویا تندرنس فلانک، 17 نفر (73.91 درصد) سابقه تب (بالای 38 درجه)، 6 نفر (26.08 درصد) هماچوری گروس، 5 نفر (21.73 درصد) دیزوری، 4 نفر (17.39 درصد) کاهش وزن و 2 نفر (8.69 درصد) Palpable Mass داشتند. یافته‌های حاصل از آزمایشات بیماران با تشخیص پیلونفریت گزانتوگرانولوماتوز نشان داد که 20 نفر از بیماران (86.95 درصد) پیوری، 17 نفر (73.91 درصد) لکوسیتوز، 13 نفر (56.52 درصد) آنمی، 11 نفر (47.82 درصد) هماچوری، 9 نفر (39.13 درصد) CRP بالا و 7 نفر (30.43 درصد) ESR بالا داشتند. یافته‌های حاصل از تفسیر CT-Scan در بیماران با تشخیص پیلونفریت گزانتوگرانولوماتوز نشان داد که 13 بیمار (56.52 درصد) Renal Calculi و 4 نفر (17.39 درصد) Staghorn Stone داشتند. همچنین در ارتباط با Fluid/air accumulation نیز 14 نفر از بیماران (60.86 درصد) آبسه شکمی (رتروپروتونئال، اینتراپارانشیمال ویا پسواس) داشتند و 1 بیمار فیستول از نوع Nephrocutaneus Fistula داشته است.
نتیجه‌گیری: باوجودِ شیوعِ کمِ پیلونفریت گزانتوگرانولوماتوز، توصیه می‌شود تا پزشکان و متخصّصان جراحی کلیه و مجاری ادراری در هنگام مواجهه با پیلونفریت مزمن (که با علائم بالینی نظیر تب و لرز، تندرنس و درد فلانک و سوزش ادرار مشخص می‌شود) بیماری XGP را در بین تشخیص‌های افتراقی قرار دهند تا در صورت وجود سنگ‌کلیه و کشت ادراریِ مثبت، به‌خوبی این بیماران را مدیریت کنند و در فرصت مناسب اقدامات جراحی را به انجام برسانند.
مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه گذشته‌نگر، 23 بیمار با تشخیص XGP در بیمارستان علی بن ابی‌طالب زاهدان بین سال‌های 1397 تا 1401 موردمطالعه قرار گرفتند. تشخیص XGP به‌صورت گذشته‌نگر براساس یافته‌های سونوگرافی کلیه و سی‌تی‌اسکن با توجه به توزیع و وسعت XGP، اندازه کلیه، وجود سنگ‌ها، الگوی ضایعات کلیوی و عدم افزایش کنتراست در کلیه آسیب‌دیده ارزیابی شد. علاوه‌براین، تشخیص موارد پاتولوژیک XGP براساس وجود فرایندهای کانونی یا منتشر باوجود ماکروفاژهای مملو از چربی در یک زمینه التهابی مزمن در کلیه مشخص شد. درنهایت، اطلاعات به‌دست‌آمده توسط نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 26 تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته‌ها:میانگین و انحراف‌معیار سن در بیماران با تشخیص پیلونفریت گزانتوگرانولوماتوز به ترتیب برابر 48.17 و 11.45 سال بوده است. توزیع فراوانی جنسیت در افراد موردمطالعه به‌صورت 18 نفر (78.27 درصد) زن و 5 نفر (21.73 درصد) مرد بودند. توزیع فراوانی علائم بالینی در بیماران با تشخیص پیلونفریت گزانتوگرانواوماتوز به این صورت بود که 21 نفر (91.3 درصد) درد ویا تندرنس فلانک، 17 نفر (73.91 درصد) سابقه تب (بالای 38 درجه)، 6 نفر (26.08 درصد) هماچوری گروس، 5 نفر (21.73 درصد) دیزوری، 4 نفر (17.39 درصد) کاهش وزن و 2 نفر (8.69 درصد) Palpable Mass داشتند. یافته‌های حاصل از آزمایشات بیماران با تشخیص پیلونفریت گزانتوگرانولوماتوز نشان داد که 20 نفر از بیماران (86.95 درصد) پیوری، 17 نفر (73.91 درصد) لکوسیتوز، 13 نفر (56.52 درصد) آنمی، 11 نفر (47.82 درصد) هماچوری، 9 نفر (39.13 درصد) CRP بالا و 7 نفر (30.43 درصد) ESR بالا داشتند. یافته‌های حاصل از تفسیر CT-Scan در بیماران با تشخیص پیلونفریت گزانتوگرانولوماتوز نشان داد که 13 بیمار (56.52 درصد) Renal Calculi و 4 نفر (17.39 درصد) Staghorn Stone داشتند. همچنین در ارتباط با Fluid/air accumulation نیز 14 نفر از بیماران (60.86 درصد) آبسه شکمی (رتروپروتونئال، اینتراپارانشیمال ویا پسواس) داشتند و 1 بیمار فیستول از نوع Nephrocutaneus Fistula داشته است.
نتیجه‌گیری: باوجودِ شیوعِ کمِ پیلونفریت گزانتوگرانولوماتوز، توصیه می‌شود تا پزشکان و متخصّصان جراحی کلیه و مجاری ادراری در هنگام مواجهه با پیلونفریت مزمن (که با علائم بالینی نظیر تب و لرز، تندرنس و درد فلانک و سوزش ادرار مشخص می‌شود) بیماری XGP را در بین تشخیص‌های افتراقی قرار دهند تا در صورت وجود سنگ‌کلیه و کشت ادراریِ مثبت، به‌خوبی این بیماران را مدیریت کنند و در فرصت مناسب اقدامات جراحی را به انجام برسانند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
اندویورولوژی
دریافت: 1402/7/22 | پذیرش: 1403/7/19 | انتشار: 1403/9/26
دریافت: 1402/7/22 | پذیرش: 1403/7/19 | انتشار: 1403/9/26
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
حق تالیف (کپی رایت) برای مولفان محفوظ است.
صاحب امتیاز: دانشگاه علوم پزشکی همدانناشر: انتشارات دانشگاه علوم پزشکی همدان
شماره تماس مجله: 08138380283
شماره تماس ناشر: 08138380548
ایمیل: urology[at]umsha.ac.ir
