1- قطب علمی آموزشی بهداشت حرفه ای، مرکز تحقیقات بهداشت و ایمنی شغلی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران،
2- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران ، saeidshamlou9092@gmail.com
3- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه دانش البرز، قزوین، ایران،
4- مرکز تحقیقات سلامت تغذیه، مرکز تحقیقات بهداشت و ایمنی شغلی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران،
چکیده: (1723 مشاهده)
سابقه و هدف: سرطان پروستات از شایعترین سرطانها در مردان است که سالانه موارد بسیاری از آن منجر به مرگ میشود. پروتئین سرکوبگر P53 ازجمله شاخصهایی است که شواهد موجود نشان میدهد سطوح بالای آن در سرم افراد مبتلا به سرطان، با کاهش سرعت رشد سلولهای سرطانی در ارتباط است. شواهدی وجود دارد که نشان میدهد فعالیت ورزشی سطوح P53 را تغییر میدهد. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر 8 هفته تمرینات مقاومتی بر بیان ژن P53 در بیماران مبتلا به سرطان پروستات طراحی و اجرا شد.
مواد و روشها: مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی بود که جامعه آماری آن، مردان50 تا 65 سال مبتلا به سرطان پروستات بودند. به روش نمونهگیری در دسترس، 40 نفر انتخاب و بهطور تصادفی، به دو گروه تقسیم شدند. در گروه اول، از فعالیت مقاومتی استفاده شد و گروه دوم بهعنوان شاهد در نظر گرفته شدند. پروتکل تمرینی شامل یک دوره تمرین مقاومتی بود. دادههای بهدستآمده با نرمافزار آماری SPSS نسخه 20 در سطح معناداری 0.05P≤ تحلیل شد.
یافتهها: بر اساس یافتههای پژوهش، قبل از شروع مداخله، سطوح سرمی P53 از نظر آماری اختلاف معناداری بین دو گروه نداشت (0.05≥P)، ولی بعد از 8 هفته مداخله، اختلاف معناداری بین مقادیر این متغیر با قبل از مداخله در گروه تمرینات مقاومتی مشاهده شد (0.000=P)، اما تفاوت بین گروه کنترل بعد از 8 هفته معنادار نبود (0.05≥P).
نتیجهگیری: بر اساس یافتههای مطالعه حاضر، میتوان گفت که تمرینات مقاومتی باعث افزایش معنادار سطوح سرمی پروتئین سرکوبگر P53 در بیماران مبتلا به سرطان پروستات و درنتیجه، کنترل و کمک به درمان این سرطان میشود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
سرطان اورولوژیک دریافت: 1401/5/30 | پذیرش: 1402/1/19 | انتشار: 1401/6/10