دوره 2، شماره 3 - ( پاییز 1397 )                   جلد 2 شماره 3 صفحات 7-1 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- استاد، مرکز تحقیقات ارولوژی و نفرولوژی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران، استاد، مرکز تحقیقات ارولوژی و نفرولوژی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
2- استادیار، مرکز تحقیقات ارولوژی و نفرولوژی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران، استادیار، مرکز تحقیقات ارولوژی و نفرولوژی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران ، mao_mohseni@yahoo.com
چکیده:   (4648 مشاهده)
زمینه و هدف: حالب رتروکاوال اختلال مادرزادی نادری است. در صورت وجود تنگی عملکردی یا آناتومیک ترمیم جراحی ضرورت می‌یابد. در سال‌های اخیر تکنیک‌های مختلفی برای ترمیم لاپاروسکوپیک حالب رتروکاوال گزارش شده است. هدف از مطالعۀ حاضر، توصیف تجربه و تکنیک ما در پیلوپیلوستومی لاپاروسکوپیک به‌عنوان تکنیکی جدید در ترمیم حالب رتروکاوال در چهار بیمار است.
مواد و روش‌ها: یک زن و سه مرد با میانگین سنی 36/5 سال (با دامنۀ سنی 16 تا 48 سال) با تشخیص حالب رتروکاوال به بخش ارولوژی بیمارستان شهید بهشتی همدان ارجاع داده شدند. با رویکرد لاپاروسکوپیک ترانس پریتونئال، لگنچۀ متسع کلیه آزاد و در پایین‌ترین قسمت برش داده شد و حالب به قدام ورید اجوف تحتانی جابه‌جا شد. سلامت سگمان رتروکاوال با عبور کاتتر نلاتون شمارۀ 10 بررسی و تأیید شد. پیلوپیلوستومی با سوچورهای پیوسته روی کاتتر دبل جی انجام شد و کاتتر 4 هفته بعد خارج شد. بیماران 3 و 12 ماه پس از جراحی با کمک یوروگرافی داخل وریدی پیگیری شدند.
یافته‌ها: میانگین زمان جراحی 105 دقیقه (با دامنۀ 90 تا 120) بود. بهبودی در همۀ بیماران کامل و بی‌عارضه بود. پیگیری بیماران نشان‌دهندۀ آناستوموز نرمال و بدون تنگی براساس نتایج یوروگرافی داخل وریدی بود و همچنین بهبود چشمگیری در هیدرونفروز، همراه با برطرف شدن کامل علائم بیماران مشهود بود.
نتیجه‌گیری: پیلوپیلوستومی لاپاروسکوپیک بدون برداشت سگمان رتروکاوال روشی سریع، ایمن و مطمئن در درمان حالب رتروکاوال است و می‌تواند درمان جراحی انتخابی در مواردی باشد که سگمان رتروکاوال تنگی عمده‌ای ندارد.

 
واژه‌های کلیدی: حالب، لاپاروسکوپی، آناستوموز
متن کامل [PDF 488 kb]   (1443 دریافت)    
نوع مطالعه: گزارش مورد | موضوع مقاله: آندرولوژی
دریافت: 1397/8/10 | پذیرش: 1397/9/24 | انتشار: 1397/11/15

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.